کاشت بوته های بادام زمینی بعد از کاشت حدود 120 تا 150 روز طول می کشد. روند توسعه بادام زمینی بسیار جالب است! پس از خود گرده افشانی، گل های زرد آن به "تخمدان هایی" به نام پدیسل تبدیل می شوند که به سرعت دراز می شوند، به سمت پایین می چرخند و خود را در اعماق زمین دفن می کنند که از آن میوه ها به چیزی تبدیل می شوند که ما به عنوان غلاف بادام زمینی می شناسیم.
برای برداشت، کل گیاه شامل کندن ریشه ها از خاک است. هر گیاه می تواند 10-150 غلاف را در خود جای دهد. غلاف ها دارای یک پوسته چروکیده ضخیم با انقباضات 2-3 در غلاف هستند. هر هسته بادام زمینی با یک لایه قهوه ای نازک کاغذ پوشانده شده است و می توان آن را مانند هر لوبیای دیگر به دو نیم کرد.
بادام زمینی سرشار از انرژی است و حاوی مواد مغذی، مواد معدنی، آنتی اکسیدان ها و ویتامین هایی است که برای سلامتی مفید است. آنها دارای سطوح کافی اسیدهای چرب تک غیراشباع هستند، به ویژه اسید اولئیک، که به کاهش LDL یا "کلسترول بد" و افزایش سطح HDL یا "کلسترول خوب" در خون کمک می کند. مطالعات نشان داده اند که رژیم غذایی مدیترانه ای غنی از اسیدهای چرب تک غیراشباع می تواند به پیشگیری از بیماری عروق کرونر و خطر سکته مغزی کمک کند و به نفع چربی های سرم سالم باشد.
علاوه بر این، مطالعات نشان داده اند که رسوراترول ممکن است خطر سکته مغزی را با تغییر مکانیسم های مولکولی در رگ های خونی، کاهش حساسیت به آسیب عروقی با کاهش فعالیت آنژیوتانسین، یک هورمون سیستمیک مسئول انقباض عروق که فشار خون را افزایش می دهد، و افزایش هورمون گشادکننده عروق کاهش دهد. اکسید نیتریک. مطالعات اخیر نشان داده است که بو دادن و همچنین جوشاندن باعث افزایش فراهمی زیستی آنتی اکسیدان ها در بادام زمینی می شود. بادام زمینی پخته شده به ترتیب دارای افزایش دو برابری و چهار برابری در محتوای آنتی اکسیدان های ایزوفلاون بیوتین-A و جنیستئین است.
بادام زمینی هر ساله در بازار موجود است. در فروشگاه، فرم ها متفاوت است. می توان پوسته، پوسته، شور و شیرین شده را پیدا کرد. سعی کنید به جای آجیل های فرآوری شده، آجیل پوست گرفته بخرید. آنها معمولاً در بسته بندی های مهر و موم شده و جعبه های فله موجود هستند. غلاف ها باید دارای پوسته های سالم و فشرده و سفید مایل به خاکستری باشند که اندازه آنها یکنواخت و در لمس سنگین باشد. آنها باید عاری از ترک، کپک و لکه باشند و بوی گندیده ای نداشته باشند. بادام زمینی پوست کنده را می توان چندین ماه در جای خشک و خنک نگهداری کرد، در حالی که آجیل بدون پوست باید در ظروف دربسته و در یخچال نگهداری شود تا از فساد آن جلوگیری شود.
آجیل بادام زمینی معمولاً با شکستن آنها بین دستگاه ها با فشار محکم خورده می شود. آجیل را می توان به صورت بو داده، آب پز، ترشی یا شیرین میل کرد. آنها آجیل هستند اما طعم شیرینی دارند. بو دادن طعم را افزایش می دهد، سطوح آنتی اکسیدانی مانند اسید p-کوماریک را افزایش می دهد و به حذف آفلاتوکسین های سمی کمک می کند. مغزهای برشته و له شده را اغلب روی سالادها، دسرها، به خصوص سوند و سایر محصولات لبنی می پاشند.
آلرژی به بادام زمینی یک واکنش حساسیت مفرط در برخی افراد به مواد غذایی تهیه شده با استفاده از این آجیل است. واکنش بیش از حد سیستم ایمنی ممکن است خود را به صورت علائم فیزیکی شدید مانند استفراغ، درد معده، تورم لب‌ها و گلو که منجر به مشکل در تنفس، احتقان قفسه سینه و گاهی حتی مرگ می‌شود، نشان دهد. بنابراین توصیه می شود در این افراد از هرگونه آماده سازی غذایی حاوی فرآورده های بادام زمینی خودداری شود.
