گلابی، گیاه درختی از تیره گلابی از خانواده Rosaceae، تاج پوشش. شاخه های تنومند، بلوغ در جوانی: شاخه های دوساله قهوه ای مایل به ارغوانی با سوراخ های پوستی کم. برگ غشایی، حاشیه دندان های غده ای. برگهای بیضی یا بیضی شکل، در نوک آن باریک یا نوک تیز، در ابتدا از دو طرف کرکدار، برگهای قدیمی بدون کرک. گل آذین چتری شکل، دمگل ها و دمگل ها در جوانی مودار هستند. میوه ها به شکل چاقو یا تقریباً کروی، کمی پهن، قهوه ای. گلها سفید هستند، در ماه آوریل گل می دهند. دوره باردهی از اوت تا سپتامبر است.
منشا گلابی آسیای مرکزی است و در استان های هبی، شاندونگ، شانشی، گانسو و سایر استان های چین توزیع می شود و همچنین در ایتالیا، ایالات متحده، اسپانیا، اتحاد جماهیر شوروی و فرانسه کشت می شود. گلابی مقاوم، مقاوم به خشکی، مقاوم به غرقاب، مقاوم به شوری، دارای سیستم ریشه توسعه یافته، عاشق نور و دما است و باید کاشت کوهستانی با شیب ملایم با لایه عمیق خاک و زهکشی خوب، به ویژه مناطق کوهستانی لوم شنی را انتخاب کرد. روش تکثیر گلابی عمدتاً تکثیر پیوندی است.
در "توجینگ ماتریا مدیکا" ثبت شده است که گلابی دارای عملکردهای مرطوب کننده ریه، خلط آور و سرفه، رفع یبوست، تسهیل هضم، تغذیه و رفع تشنگی، مرطوب کننده ریه ها و تسکین سرفه است که می تواند ایمنی بدن را بهبود بخشد. گلابی یک میوه خنک است، به ویژه برای بیماران مبتلا به بیش فعالی یانگ کبدی یا التهاب کبد، فشار خون بالا، می تواند گرما و آرام بخش را از بین ببرد، سرگیجه را بهبود بخشد، به کاهش فشار خون کمک کند، کبد را تغذیه کند و از کبد محافظت کند. [16] گلابی سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی است که می تواند سلامت سلول های انسان را حفظ کند، اما باید توجه داشت که افراد مبتلا به کمبود طحال و معده، مدفوع شل، اسهال، سرفه و بدون بلغم نباید گلابی بخورند و دیابتی ها باید گلابی بخورند. خوردن کمتر. از آنجا که گلابی لطیف و آبدار، شیرین و ترش است، به آن «آب معدنی طبیعی» نیز می‌گویند.
